ดอส โมฮัมหมัด ข่าน บารักไซ ( ปาทาน / เปอร์เซีย : دوست محمد خان بارکزی ; 23 ธันวาคม พ.ศ. 2335 – 9 มิถุนายน พ.ศ. 2406) มีพระนามลำลองว่า Amir-i Kabir [3] [4] [5] (องค์ชายใหญ่) เป็นพระมหากษัตริย์ที่สำคัญพระองค์หนึ่งของ อัฟกานิสถาน ในรัชสมัย 37 ปีของพระองค์มีการปฏิรูป อัฟกานิสถาน ให้ทันสมัยมากขึ้น [6] การเสื่อมอำนาจของ ราชวงศ์ดูร์รานี พระองค์จึงกลายเป็น ประมุขแห่งคาบูล ในปี ค.ศ. 1826 [7] พระองค์เป็นบุตรชายคนที่ 11 ของ ปายินดาห์ ข่าน หัวหน้า ตระกูลบารักไซ ซึ่งถูกสังหารในปี พ.ศ. 2342 โดย ซามาน ชาห์ ดูรานี ประมุขแห่งอัฟกัน [8]ดอส โมฮัมหมัด ข่าน เริ่มครองราชย์อย่างเป็นทางการในปี พ.ศ. 2369 หลังพระองค์ปกครองคาบูล อย่างไรก็ตาม พระองค์ได้ยึดกรุงคาบูลเมื่อสองสามปีก่อนในปี พ.ศ. 2361 และหลังจากนั้นก็กลับมาสู่อำนาจในปี พ.ศ. 2386 หลังจาก สงครามแองโกล-อัฟกันครั้งที่หนึ่ง ซึ่งการปกครองของพระองค์ถูกโต้แย้งเป็นพิพาทระหว่างปี พ.ศ. 2382 ถึง พ.ศ. 2385 โดย ชาห์ ชูจา ดูรานีเมื่อพระองค์ ขึ้นปกครองของคาบูล อาณาจักรอัฟกันก็เผชิญกับช่วงตกต่ำ ท่ามกลางสงครามกลางเมืองระหว่างบุตรชายของ ติมูร์ ชาห์ ดูร์รานี ทำให้จักรวรรดิดูร์รานีแตกแยกออกเป็นแคว้นที่เป็นปรปักษ์กันหลายแห่ง เมื่อสิ้นสุดรัชกาล พระองค์ทรงรวมแคว้นที่แตกแยกทั้งหมด (รวมทั้ง กันดาฮาร์ และ เฮรัต)